Tokenomia, to hybrydowe słowo powstałe z połączenia słów „token” i „ekonomia”, opisuje więc ekonomię tokena, wpływającą na jego wykorzystanie i wartość. Tokenomia obejmuje różnorodne czynniki, takie jak tworzenie i dystrybucję tokenów, ich podaż i popyt, mechanizmy motywacyjne, a nawet ich harmonogramy spalania. Tokenomia ma zasadnicze znaczenie dla sukcesu projektów kryptowalutowych, stąd jej analiza jest niezbędna dla inwestorów przed podjęciem decyzji o inwestycji i udziale w tworzeniu danego ekosystemu.

Tokenomia to zasady rządzące ekosystemem kryptowalut, gdzie tokeny są zaprojektowane tak, aby motywować lub zniechęcać użytkowników do podejmowania różnych czynności. Zasady te działają na podobnej zasadzie, jak banki centralne drukujące pieniądze i wdrażające politykę monetarną, aby motywować do wydawania, pożyczania, oszczędzania, a także regulować przepływ pieniędzy. Słowo „token” odnosi się tutaj zarówno do monet, jak i tokenów, a zasady tokenomii są wprowadzane przy użyciu smartkontraktów – są przez to przejrzyste, przewidywalne i czasami niemożliwe do zmiany.

Jako przykład można tu przytoczyć bitcoin’a. Całkowita podaż bitcoina jest wstępnie zaprogramowana na 21 milionów. Bitcoin jest wydobywany, a nagroda za wydobycie bloku zmniejsza się o połowę co 210 tys. bloków. Zgodnie z tym harmonogramem co cztery lata ma miejsce tzw. halving. Zmiana nagród wydobycia za blok od stworzenia pierwszego bloku w sieci Bitcoin w 2009 roku, zmniejszyła się trzykrotnie z 50 BTC do 25 BTC, 12,5 BTC, a obecnie wynosi 6,25 BTC.